Η άσχημη εμπειρία μου από το ΚΕ.Π.Α.
1.Πάσχω από βαρειάς μορφής οροθετική ρευματοειδή αρθρίτιδα από την ηλικία των 12 ετών, έχοντας ήδη υποβληθεί σε ολική αρθροπλαστική και των δυο αγκώνων καθώς και σε ολική αρθροπλαστική και των δυο γονάτων μου.[…]
2.Παρά δε το γεγονός ότι πρόκειται για χρόνια και αυτοάνοση ασθένεια, της οποίας η ίαση δεν είναι εφικτή, ενώ ευκταία είναι μόνο η επιβράδυνση της εξέλιξής της, αναγκάζομαι σε τακτά χρονικά διαστήματα (συνήθως ανά δυο χρόνια ) να υποβάλω αιτήσεις στα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας της Δ/νσης Αναπηρίας και Ιατρικής της Εργασίας της Διοίκησης του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ προκειμένου να λαμβάνω κάθε φορά από την αρμόδια Υγειονομική Επιτροπή ΚΕ.Π.Α. πιστοποίηση της αναπηρίας μου και του ποσοστού αυτής με σκοπό να τα προσκομίζω στην υπηρεσία στην οποία εργάζομαι. Η παραπάνω προβλεπόμενη από το Νόμο διαδικασία δεν παύει να είναι δυσάρεστη και σε κάποιο βαθμό «ενοχλητική» για τους υποβαλλόμενους σ΄ αυτήν με δεδομένο ότι αναγκαζόμαστε να αποδεικνύουμε κάθε φορά την αναπηρία μας, να επιβεβαιώνουμε δηλαδή τη μειονεκτικότητά μας έναντι των άλλων. Όλοι δε εμείς που υποβαλλόμαστε στην πιο πάνω διαδικασία πιστοποίησης της αναπηρίας μας αποτελούμε μία ευπαθή ομάδα που αν και βιώνουμε σε μόνιμο «καθεστώς» πόνου ωστόσο καταβάλουμε έντονη προσπάθεια να ανταποκριθούμε με αξιοπρέπεια στις απαιτήσεις της καθημερινότητας και μάλιστα ταυτόχρονα σε προσωπικό, οικογενειακό αλλά και επαγγελματικό επίπεδο. Με δεδομένο λοιπόν τον καθημερινό και αναμφισβήτητο αγώνα μας δεν επιζητούμε μεν, κατά τη διαδικασία πιστοποίησης της αναπηρίας μας, την ενσυναίσθηση των «κριτών» μας αξιώνουμε όμως απ΄ αυτούς να αποφεύγουν κάθε πράξη που θα μπορούσε να προσβάλει ή να μειώσει την προσωπικότητά μας.
3. Το 2016 μου απεστάλη από την Υπηρεσία στην οποία εργάζομαι έγγραφο με το οποίο μου ζητούνταν να προσκομίσω βεβαίωση ΚΕ.Π.Α. στην οποία να αναγράφεται το ποσοστό της κινητικής μου αναπηρίας. Στην Υπηρεσία μου είχα ήδη προσκομίσει βεβαίωση-γνωμάτευση αναπηρίας η οποία βρισκόταν σε ισχύ πλην όμως η γνωμάτευση αυτή δεν περιλάμβανε ειδική μνεία του ποσοστού της κινητικής μου αναπηρίας. Για το λόγο αυτό και με σκοπό τη συμπλήρωσή της, κατά τα αιτηθέντα από την Υπηρεσία μου, έπρεπε να υποβληθώ εκ νέου σε αξιολόγηση προκειμένου να αναφερθεί πλέον στη νέα γνωμάτευση που θα συντασσόταν και το ποσοστό της κινητικής μου αναπηρίας. Για το λόγο αυτό αποδύθηκα για ακόμη μία φορά στην κοπιαστική για εμένα και ψυχοφθόρα διαδικασία συγκέντρωσης των απαιτούμενων δικαιολογητικών κι αυτό ενώ ταυτόχρονα έπρεπε να εργάζομαι, να επιμελούμαι, στο βαθμό που μου το επιτρέπουν οι δυνάμεις μου, της οικογενείας μου (είμαι παντρεμένη και μητέρα μίας κόρης ηλικίας 17 ετών) αλλά κυρίως να μεριμνώ για τη θεραπεία μου, έργο το οποίο αποτελεί την κυρίαρχη ενασχόλησή μου καθότι συνιστά για εμένα το μέσο της επιβίωσής μου.
4. Συγκλήθηκε λοιπόν η Πρωτοβάθμια Υγιεινομική Επιτροπή και μετά την υποβολή μου σε νέα αξιολόγηση προκειμένου να μου χορηγηθεί πιστοποιητικό στο οποίο να αναφέρεται η πάθησή μου, το ποσοστό της αναπηρίας μου εν γένει αλλά και ειδικά το ποσοστό της κινητικής μου αναπηρίας έλαβα νέα πιστοποίηση-γνωμάτευση σχετικά με την αναπηρία μου. Κατά το στάδιο ωστόσο ελέγχου από εμένα της γνωμάτευσης προκειμένου να την καταθέσω στη συνέχεια στην υπηρεσία μου διαπίστωσα ότι αυτή υπήρξε εσφαλμένη καθότι ανέφερε αναληθώς ότι έχω υποβληθεί σε ολική αρθροπλαστική ισχύων και όχι σε ολική αρθροπλαστική γονάτων που ήταν το αληθές. Όταν όμως εντόπισα το λάθος και ζήτησα τη διόρθωσή του οίκοθεν καθότι οφειλόταν σε λάθος της Επιτροπής του οποίου η διαπίστωση ήταν ευχερής από την εξέταση του ιατρικού φακέλου που είχα προσκομίσει ενημερώθηκα ότι ο μόνος τρόπος για τη διόρθωση του παραπάνω σφάλματος που οφειλόταν σε αβλεψία-παραδρομή και όχι σε εσφαλμένη εκτίμηση της Επιτροπής ήταν μέσω της διαδικασίας της ένστασης η οποία ωστόσο προϋπέθετε την εκ νέου συγκέντρωση ιατρικών γνωματεύσεων –βεβαιώσεων.
5. Σημειώνω δε ότι ενώ η από μέρους μου συγκέντρωση των απαιτούμενων δικαιολογητικών και η υποβολή του σχετικού φακέλου και των αναγκαίων δικαιολογητικών προκειμένου να λάβει χώρα η αξιολόγησή μου από την Πρωτοβάθμια Υγιεινομική Επιτροπή του ΚΕ.Π.Α. υπήρξε έγκαιρη, η σύγκληση της Επιτροπής καθυστέρησε με αποτέλεσμα να έχει παρέλθει ο χρόνος ισχύος της προηγούμενης γνωμάτευσης και να δημιουργηθεί εξ αυτού του λόγου πρόβλημα με την Υπηρεσία μου –σημαντικότερη έκφανση του οποίου ήταν η αδυναμία μου να τύχω μειωμένου ωραρίου εργασίας-γεγονός που μου προκάλεσε πρόσθετο άγχος και επέφερε νέα επιδείνωση της ασθένειάς μου.
6. Κατά το στάδιο τώρα της επαναξιολόγησής μου από τη Δευτεροβάθμια Υγιεινομική Επιτροπή προκειμένου να διορθωθούν τα σφάλματα της πρώτης αξιολόγησης ένας εκ των μελών της Επιτροπής, προφανώς επιθυμώντας να επιβεβαιώσει ο ίδιος την κλινική μου εικόνα, αν και ο φάκελος που προσκόμισα (ιατρικές γνωματεύσεις από δημόσια νοσοκομεία, εξιτήρια νοσηλείας, ακτινογραφίες, αιματολογικές εξετάσεις κλπ) παρείχε κατά την άποψή μου πλήρη, σαφή και αναμφισβήτητη αποτύπωση της κατάστασης της υγείας μου, τράβηξε απότομα τη ζακέτα που φορούσα -αν και θα μπορούσε να μου πεί να την βγάλω η ίδια- και στη συνέχεια πίεσε με δύναμη τον δεξί αγκώνα μου ο οποίος, κατά τα προαναφερθέντα έχει υποβληθεί σε αρθροπλαστική, προκαλώντας μου κατ΄ αυτό τον τρόπο έντονο πόνο. Ο πόνος που μου προκάλεσε η αιφνίδια και πραγματικά βίαιη κίνησή του παραπάνω γιατρού δεν σταμάτησε ούτε την επόμενη ημέρα παρά τη λήψη πολλών παυσίπονων και για το λόγο αυτό, φοβούμενη μήπως το μόσχευμα της αρθροπλαστικής είχε υποστεί κάποια βλάβη επισκέφθηκα με τη συνοδεία του συζύγου μου το εφημερεύον Νοσοκομείο Παπανικολάου όπου υποβλήθηκα σε ακτινογραφία, ευτυχώς χωρίς καμία δυσάρεστη διαπίστωση, ο δε ορθοπαιδικός γιατρός που στη συνέχεια με εξέτασε μου συνέστησε λίγες ημέρες ακινησία του χεριού μου και τοποθέτηση επιδέσμου σ΄ αυτό προκειμένου να διασφαλιστεί η ακινησία του. Η παραπάνω διαδικασία, όπως αυτή περιγράφηκε, πέρα από το φυσικό πόνο που μου προκάλεσε, υπήρξε μειωτική για την προσωπικότητά μου, ενείχε ονειδισμό της προσωπικής μου εντιμότητας και προσέβαλε την ηθική και συναισθηματική μου υπόστασή.
7. Ωστόσο και η νέα γνωμάτευση που συντάχθηκε περιείχε λάθη ευχερώς διαπιστούμενα(ενδεικτικά αναφέρει ολική αρθροπλαστική δεξιού αγκώνα ενώ από τον φάκελό μου αλλά και από την γνωμάτευση της Πρωτοβάθμιας Επιτροπής προέκυπτε ότι είχα υποβληθεί σε ολική αρθροπλαστική και των δυο αγκώνων). Απευθύνθηκα και πάλι στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ εντοπίζοντας τα νέα σφάλματα και ζητώντας τη διόρθωσή τους πλην όμως μου υποδείχθηκε ως μόνη λύση η άσκηση προσφυγής (χρονοβόρα και δαπανηρή διαδικασία) ή η υποβολή νέας αίτησης για αξιολόγησή μου μετά την πάροδο εξαμήνου από την προηγούμενη γνωμάτευση.
Από τα παραπάνω καταδεικνύεται ότι πρέπει να ληφθεί πρόνοια ώστε:
α. εφόσον τα σφάλματα που εμφιλοχωρούν στις πιστοποιήσεις αναπηρίας οφείλονται σε παραδρομή η διόρθωσή τους να λαμβάνει χώρα οίκοθεν χωρίς τη συμμετοχή του ασθενούς
β. Η απόφαση σχετικά με την πιστοποίηση της αναπηρίας που αφορά σε ασθένεια όπως η δική μου η οποία είναι χρόνια και μη ιάσιμη να έχει αόριστη διάρκεια
γ. να γίνουν οι κατάλληλες υποδείξεις στα μέλη που απαρτίζουν τις υγιειονομικές επιτροπές ώστε να επιδεικνύουν τον δέοντα σεβασμό προς τον ασθενή.
