Φάρμακα τι πρέπει να γνωρίζουμε

1. Παυσίπονα (αναλγητικά)

Αυτά ανακουφίζουν από τον πόνο. Χρησιμοποιούνται για πολλές μορφές αρθρίτιδας   και συχνά χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα.

2. Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ)

Αυτά μειώνουν τη φλεγμονή της άρθρωσης καθώς επίσης και τον πόνο.   Χρησιμοποιούνται για πολλά διαφορετικά είδη αρθρίτιδας, συχνά μαζί με άλλα   φάρμακα. Αν ένα είδος μη στεροειδούς αντιφλεγμονώδους φαρμάκου δεν είναι   αποτελεσματικό, τότε ο γιατρός σας θα δοκιμάσει κάποιο άλλο. Συνήθως   χορηγούνται από το στόμα, αλλά μπορούν να δοθούν σε άλλη μορφή π.χ. υπόθετο ή   βραδείας αποδέσμευσης. Ο όρος «βραδεία αποδέσμευση» σημαίνει ότι το   φάρμακο απορροφάται από τον οργανισμό σταδιακά και όχι όλο μαζί. Τα μη   στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα μπορεί να προκαλέσουν βλάβη στο βλεννογόνο   (εσωτερικό τοίχωμα) του στομάχου και να υπάρξει αιμορραγία (γαστρορραγία),   ειδικά αν τα παίρνετε σε μεγάλη δόση ή για μεγάλο χρονικό διάστηµα.

Πρέπει να χρησιμοποιούνται με προσοχή. Να συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται μόνο   αν ελέγχονται τα συμπτώματα. ∆εν πρέπει να τα παίρνετε αν έχετε ιστορικό   δυσπεψίας ή έλκους στομάχου.

3. «Τροποποιητικά της νόσου» ή «δεύτερης γραμμής» φάρμακα

Αυτή η ομάδα φαρμάκων περιλαμβάνει (αλφαβητικά) την πενικιλλαμίνη, τη   σουλφασαλαζίνη, την υδροξυχλωροκίνη και το χρυσό. Χρησιμοποιούνται κυρίως για   τη θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας καθώς και σε ορισμένες άλλες   ρευματικές παθήσεις. Αυτά μειώνουν τον πόνο, τη διόγκωση και τη δυσκαμψία των   αρθρώσεων. Τα αποτελέσματά τους δεν παρουσιάζονται αμέσως, αλλά μπορεί να   περάσουν μερικοί μήνες μέχρι να παρατηρήσετε κάποια ωφέλεια. Αν δεν   αισθανθείτε καλύτερα u181 µε κάποιο από αυτά τα φάρμακα, ή αν παρουσιάσετε   κάποια ανεπιθύμητη ενέργεια, τότε ο γιατρός σας μπορεί να δοκιμάσει κάποιο   άλλο φάρμακο της ομάδας αυτής. Μια άλλη ομάδα «τροποποιητικών της νόσου»   φαρμάκων είναι τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα. Ονομάζονται   «ανοσοκατασταλτικά» διότι καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα (το   σύστηµα άμυνας του οργανισμού). Αυτή η ομάδα φαρμάκων περιλαμβάνει   (αλφαβητικά) την αζαθειοπρίνη, την κυκλοσπορίνη, την κυκλοφωσφαμίδη και τη   μεθοτρεξάτη. Λόγω του ότι επηρεάζουν το ανοσοποιητικό σύστημα, μπορούν να   παρουσιάσουν ανεπιθύμητες ενέργειες. Γι’ αυτό, χρειάζεται προσεκτική   παρακολούθηση κατά τη χορήγησή τους. Τα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα   χρησιμοποιούνται συχνά στη θεραπεία του καρκίνου, αλλά σας διαβεβαιώνουµε ότι   η αρθρίτιδά σας δεν έχει σχέση µε τη πάθηση αυτή.

4. Στεροειδή (κορτικοστεροειδή)

Τα στεροειδή είναι πολύ αποτελεσματικά στον έλεγχο της φλεγµονής και μπορεί   να έχουν ορισμένα αποτελέσματα στην τροποποίηση της πάθησης. Αν   χρησιμοποιούνται για μεγάλο χρονικό διάστημα (αρκετούς μήνες) ή σε μεγάλη   δόση προκαλούν συχνά ανεπιθύμητες ενέργειες. Γι’ αυτό το λόγο, οι γιατροί   προσπαθούν να τα αποφύγουν ή να τα χρησιμοποιήσουν µε τη μικρότερη δυνατή   δόση. Για παράδειγμα, η οστεοπόρωση (λέπτυνση των οστών) μπορεί να προκληθεί   από τη λήψη στεροειδών και γι’ αυτό το σκοπό ο γιατρός σας μπορεί να σας   συνταγογραφήσει θεραπεία για να προστατεύσει τα οστά σας, για όσο χρονικό   διάστημα παίρνετε στεροειδή.

Όμως, τα στεροειδή έχουν ένα σημαντικό ρόλο σε πολλές διαφορετικές ρευματικές   παθήσεις. Για παράδειγμα, αν υπάρχει φλεγμονή σε μια συγκεκριμένη άρθρωση, ο   γιατρός σας είναι δυνατό να κάνει ένεση σ’ αυτή την άρθρωση με ένα στεροειδές   φάρμακο. Επίσης, τα στεροειδή μπορούν να δοθούν ενδοφλέβια ή ενδομυϊκά, σε   δόσεις πολύ μεγαλύτερες απ’ ότι με τα χάπια και έτσι μπορούν να είναι   αποτελεσματικά πολύ γρήγορα στη μείωση της αρθρίτιδας.

5. Αμιτριπτυλίνη

Το φάρμακο αυτό χρησιμοποιείται συχνά ως αντικαταθλιπτικό καθώς και για να   βοηθήσει συχνά στον ύπνο. Επίσης, μπορεί να είναι αποτελεσματικό σε ορισμένες   μορφές αρθριτικού πόνου, ιδίως σε νευραλγία. Η νευραλγία είναι ο πόνος που   προέρχεται από τον ερεθισμό των νευρικών u961 ριζών. Συχνά ερεθίζονται οι   νευρικές ρίζες που ξεκινούν από τον αυχένα, με αποτέλεσμα ο πόνος να είναι   αισθητός γύρω από τους ώμους και τους βραχίονες.

Παρακολούθηση των ασθενών που παίρνουν φάρμακα για την αρθρίτιδα

Χρειάζεται προσεκτικός έλεγχος σε τακτά χρονικά διαστήματα, έτσι ώστε, αν   χρειασθεί, να μπορεί να σταµατήσει το φάρμακο σ’ ένα αρχικό στάδιο της   πάθησης, πριν να εμφανιστεί μια σοβαρή ανεπιθύμητη ενέργεια.

Για παράδειγμα, αρκετά φάρμακα που χρησιμοποιούνται στη θεραπεία της   ρευματοειδούς αρθρίτιδας (όπως η μεθοτρεξάτη, η πενικιλλαμίνη, η   σουλφασαλαζίνη και ο χρυσός) μπορούν να επηρεάσουν το αίμα και τα άτομα που   παίρνουν αυτά τα φάρμακα πρέπει να κάνουν ορισμένες εξετάσεις αίματος σε   τακτά χρονικά διαστήματα. Για το χρυσό και τη πενικιλλαμίνη χρειάζεται   τακτικός έλεγχος των ούρων και για τη μεθοτρεξάτη χρειάζεται τακτικός έλεγχος   του αίματος, για τον έλεγχο της λειτουργίας του συκωτιού. (∆είτε περισσότερες   πληροφορίες για κάθε φάρμακο σε ξεχωριστά πληροφοριακά φυλλάδια που   εκδίδονται από την Ελληνική Εταιρεία Αντιρευματικού Αγώνα) Ορισμένες   εξετάσεις είναι απλές και μπορούν να γίνουν στο χώρο ενός ιατρείου, ενώ άλλες   γίνονται μόνο σε μικροβιολογικό ή βιοχημικό εργαστήριο (ιδιωτικά ή σε   νοσοκομείο).