Σπύρος Νίκας
Ρευματολόγος
Μυοσίτιδα
- Η μυοσίτιδα (Ιδιοπαθής Φλεγμονώδης Μυοπάθεια) είναι μια χρόνια, αυτοάνοση (κύτταρα άμυνας του ίδιου οργανισμού προσβάλλουν όργανα του σώματος), συστηματική (προσβάλλει διάφορα όργανα & συστήματα του οργανισμού), φλεγμονώδης διαταραχή αγνώστου αιτιολογίας , χαρακτηριστικό σημείο της οποίας αποτελεί η προσβολή των μυών.
- Είναι σπανιο σχετικά νόσημα που προσβάλλει κυρίως γυναίκες σε αναλογία 3/1, συνήθως σε ηλικίες 45-55 ετών
- Χαρακτηρίζεται από προοδευτικά αναπτυσσόμενη αδυναμία στις εγγύς μυϊκές ομάδες (ωμική & πυελική ζώνη, τράχηλος). Σπάνια υπάρχει πόνος
- Στις αιματολογικές εξετάσεις διαπιστώνει κανείς παθολογικά ευρήματα στα ένζυμα των μυών (CK, AST, αλδολάση, LDH), μερικές φορές δείκτες φλεγμονής (ΤΚΕ, CRP) όπως και μερικές φορές ειδικά για τη νόσο αυτό-αντισώματα (Jo-1, SRP, Mi-2)
- Ειδικές νευρολογικές εξετάσεις (ηλεκτρομυογράφημα) καταδεικνύουν την προσβολή των μυών και αποκλείουν νευρολογικές αιτίες
- Η διάγνωση επιβεβαιώνεται συχνά με την βιοψία μυός, όπου διαπιστώνεται χαρακτηριστκή βλάβη (διήθηση από κύτταρα άμυνας : αυτοάνοσο νόσημα)
- Σε κάποιες περιπτώσεις η εικόνα συνοδεύται από την παρουσία χαρακτηριστικού εξανθήματος, είτε στο πρόσωπο, είτε στο σώμα ή και τα χέρια (δερματομυοσίτιδα)
- Ως συστηματικό νόσημα μπορεί να προσβάλλει και άλλα όργανα του σώματος, πχ πνεύμονας (ίνωση : βήχας / δύσπνοια, αρθρώσεις (αρθραλγίες / αρθρίτιδα), πεπτικό (δυσκαταποσία)
- Ιδιαίτεση προσοχή χρήζει ΣΕ ΚΑΘΕ περίπτωση ο αποκλεισμός πιθανού υποκείμενου νοσήματος. Κάποιες φορές σχετίζεται με θεραπεία με στατίνη (χοληστερίνη)
- Πρόκειται για χρόνιο φλεγμονώδες νόσημα, άρα η κύρια θεραπεία είναι τα γλυκοκορτικοειδή (κορτιζόνη σε υψηλές δόσεις στην αρχή), ενώ και ανοσοτροποποιητικά φάρμακα (μεθοτρεξάτη, αζαθειοπρίνη) είναι δυνατό να συνχορηγηθούν με επιτυχία σε πιο σοβαρές περιπτώσεις. Η θεραπεία και η παρακολούθηση είναι μακροχρόνια
