Ζώντας με ρευματική ασθένεια: Η ιστορία της Δήμητρας
Βρήκα μετά από δυο μέρες (τρελή τύχη λέμε) ραντεβού στο νοσοκομείο, στον γιατρό που ήθελα. Οι εξετάσεις μου όλες καλές, μόνο ο πόνος εκεί παρόν και μόνο στα δάχτυλα. “Δεν μπορώ να σου πω ακόμα τι έχεις, όυτε να σου πω όμως ότι δεν έχεις τίποτα αφού πονάς, θα είσαι υπό παρακολούθηση! Αν δεις κάτι να πονάει καινούργιο ή να πρήζετε, έρχεσαι αμέσως”.
Ύστερα κάπως καλύτερα, με τις εξάρσεις όμως να είναι έντονες και συχνές ακόμα και τότε, προσπαθώντας να καταλάβω τι και γιατί συμβαίνει και τι θέλει το σώμα μου να κάνω για να μη το επιβαρύνω πια!
Τώρα είμαι στον δεύτερο βιολογικό παράγοντα, ακόμα όμως με εξάρσεις, αλλά με σαφή βελτίωση στην καθημερινότητά μου.
Μπορεί να πονάω αλλά δε σταματώ τις δραστηριότητές που αγαπώ, ούτε να βγαίνω έξω, ούτε να πηγαίνω στη δουλειά μου.
Δε συνέβη σε όλο αυτό το διάστημα να ακυρώσω δραστηριότητα που είχα να κάνω λόγω του πόνου, ούτε τη μουσική που τόσο αγαπώ ακόμα και όταν δε μπορούσα να σηκώσω ούτε το βάρος απ’ το μουσικό όργανο που μαθαίνω.
Το σίγουρο είναι ότι χρωστώ πολλά στον παθολόγο εκείνο που με προέτρεψε να το ψάξω, και στο ρευματολόγο που ήταν τόσο προσεκτικός και δεν με έδιωξε όταν είδε αρνητικές εξετάσεις, μιας και το ότι ξεκίνησα πολύ γρήγορα θεραπεία,καθώς με προφύλαξε από πολύ χειρότερα πράγματα.
Δε ξέρω αν θα μπει ποτέ σε πλήρη ύφεση η ασθένειά μου, αλλά θα το παλέψω για να μη καθορίζει η παρουσία της τη ζωή μου.
Ξέρω ότι δεν είναι πολύ εύκολο, αλλά είναι στο χέρι μου να το προσπαθήσω.
Ευχαριστούμε τη Δήμητρα, που μοιράστηκε μαζί μας την ιστορία της.
Μοιράσου και εσύ την ιστορία σου!
Μοιράσου την προσωπική σου ιστορία για τη ζωή σου με ρευματική και μυοσκελετική νόσο.
Περιμένουμε να τη διαβάσουμε και να τη μοιραστούμε. Στείλε την ιστορία σου μέσω e-mail στο info@arthritis.com.gr και helpline@arthritis.org.gr